<Piseanna>>

Bhí prionsa ann fadó a raibh fonn air banphrionsa a phósadh; ach bheadh uirthi a bheith ina fíor-bhrionsa. Thaistil sé ar fud an domhain chun ceann a fháil, ach ní bhfuair sé áit ar bith a raibh uaidh. Bhí go leor banphrionsa ann, ach bhí sé deacair a fháil amach an raibh siad fíor. Bhí rud éigin fúthu i gcónaí nach raibh mar ba chóir dó a bheith. Mar sin tháinig sé abhaile arís agus bhí brón air, mar ba bhreá leis fíor-bhrionsa a bheith aige.

Oíche amháin tháinig stoirm uafásach; bhí toirneach agus tintreach ann, agus an bháisteach ag stealladh anuas i dtuirlingí. Go tobann chualathas cnagadh ar gheata na cathrach, agus chuaigh an seanrí chun é a oscailt.

Banphrionsa a bhí ann ina seasamh amuigh ansin os comhair an gheata. Ach, a ghrá geal! Nach radharc iontach a bhí uirthi de bharr na báistí agus na gaoithe. Shreabh an t-uisce síos óna cuid gruaige agus éadaí; shreabh sé síos go barr a bróg agus amach arís ag na sála. Agus fós dúirt sí gur fíor-banphrionsa a bhí inti.

“Bhuel, gheobhaidh muid amach sin go luath,” a cheap an seanbhainríon. Ach níor dhúirt sí tada, chuaigh sí isteach sa seomra leapa, bhain sí an leapachas go léir den leaba, agus leag sí piseán ar an mbun; ansin thóg sí fiche tocht agus leag sí ar an bpiseán iad, agus ansin fiche leaba chlúmh eider ar bharr na dtochtanna.

Ar seo, b’éigean don bhanphrionsa luí ar feadh na hoíche. Ar maidin, fiafraíodh di conas a chodail sí.

“Ó, an-dona!” ar sise. “Is ar éigean a dhún mé mo shúile ar feadh na hoíche. Níl a fhios ag Dia cad a bhí sa leaba, ach bhí mé i mo luí ar rud éigin crua, agus mar sin táim dubh agus gorm ar fud mo choirp. Tá sé uafásach!”

Anois bhí a fhios acu gur banphrionsa fíor a bhí inti mar bhí sí tar éis an piseanna a mhothú trí na fiche tocht agus na fiche leaba chlúmh eider.

Ní fhéadfadh aon duine ach banphrionsa fíor a bheith chomh híogair sin.

Mar sin ghlac an prionsa léi mar bhean chéile, óir bhí a fhios aige anois go raibh banphrionsa fíor aige; agus cuireadh an piseanna sa mhúsaem, áit a bhféadfaí í a fheiceáil fós, mura ndearna aon duine í a ghoid.

Sin scéal fíor.